2023 was een winterjaar voor mij. Schrijven deed ik heel onregelmatig, met lange tussenpozen van inactiviteit. Wellicht is dit te wijten aan een druk jaar op andere vlakken, zoals onder meer een verbouwing. Het ontbrak me niet aan ideeën, maar wel aan de energie om deze uit te werken. Mijn innerlijke criticus krijgt vrij baan wanneer ik moe ben. Hij fluistert me in dat waar ik mee bezig ben, tot de grootste troep behoort. Dat ik er maar beter de brui aan geef en een andere hobby moet nemen. Patatten planten of zo.

Ik heb inderdaad een beetje het gevoel dat ik aan het winteren ben: me wat terugtrekken, uitrusten, en verlangen naar meer licht, energie en het verstommen van de criticus. In de winter teer je op de oogsten van de zomer en de herfst, en dat deed ik een beetje dit jaar, met de publicatie van een aantal zaken die ik in 2022 of eerder nog schreef. Een overzichtje:

Boeken

Begin 2023 werd ‘de Tijdeters’ gepubliceerd, een boek dat zich uitstekend leent tot een (her)lezing in de winter, tijdens en na feestdagen. Het laat je stilstaan bij onze drukke levens, en bij wat echt van belang is. Een sprookje voor alle leeftijden. Je kan het hier vinden.

In oktober, net op tijd voor Halloween, was het de beurt aan ‘Monsterjager’. 10 kortverhalen over monsters, geesten en griezels, voor kinderen die tegen een stootje kunnen, maar ook voor volwassen liefhebbers van griezelverhalen. Deze donkere dagen zijn heel geschikt om te werken aan nieuwe verhalen die mogelijk een vervolg zullen bevolken. Wait and see… Je kan het boek hier vinden.

Is het een boek, een kortverhaal, of… een Vlaams Filmpje? In 2022 behaalde ik de tweede plaats van de Averbode Verhalenprijs. Mijn verhaal ‘Dagboek Rood, Dagboek Blauw’, werd als klein boekje in de Vlaamse Filmpjesreeks gepubliceerd, en naar het Frans vertaald om te verschijnen in Récits Express. Als kind las ik graag Vlaamse Filmpjes, in het bijzonder de spannende of griezelige verhalen van John Flanders en Patrick Bernau. Nu ik zelf mocht bijdragen aan deze reeks, sluit zich een cirkel. De Vlaamse Filmpjes zijn bedoeld voor kinderen in het lager onderwijs, die er via de school een abonnement op nemen, al kan je individuele nummers ook bestellen bij uitgeverij Plantyn.

Begin 2024 kon ik alvast een nieuw kinderboek aankondigen dat ik samen met Emy Geyskens schreef: ‘De Overkant: dichterbij dan je denkt’. Een mooi geïllustreerd boekje dat tot stand kwam in samenwerking met de kinderen van een school in Asse, en waar een fictiedeel gekoppeld wordt aan een maatschappelijk relevant thema: hoe bouw je bruggen naar anderen? Je kan het hier vinden.

Hopelijk kan ik in 2024 ook de redactie  van een verhalenbundel afronden als eerbetoon aan de overleden schrijver Piet Apol, een project dat begin 2023 heel toevallig aan het rollen ging toen ik zijn verhalenbundel ‘het Ongemak’ aantrof in een ruilbibliotheekje in een treinstation. Ik vond een aantal collega schrijvers bereid de bundel te ontdekken en zelf een verhaal af te leveren ‘in de stijl van’, en ontmoette intussen ook de dochter en schoonzoon van de man, een bijzondere ervaring.

Verhalen

Meerdere verhalen vonden hun weg naar druk, vooral in het tijdschrift Fantastische Vertellingen. Ik geloof dat ik in 2023 in ieder nummer een publicatie had. Een heel kort verhaal werd gedrukt in Tjonge, het kleinste tijdschrift in Europa (en dat mag je letterlijk nemen).

Ik poetste ook een verhaal op dat ik ooit in het Engels schreef, en vond een argeloze ziel bereid dit te publiceren op zijn website: ‘What makes us tick’ kan je hier lezen is een voorbeeld van – al bij al vrij luchtige – body horror. Een herwerkte versie in het Nederlands vond een plaatsje in de bundel ‘Bloedzuigers in de polder’, uitgegeven door EdgeZero. (UPDATE - de link naar Teleport Magazine lijkt niet langer te werken)

De website Out of This World publiceerde mijn verhaal ‘Hoe de maan aan zijn kraters kwam’, een sprookje dat ik een jaar eerder op wat printerpapier schreef tijdens een bezoek aan mijn schoonouders, omdat ik een kampvuurverhaal nodig had voor de volgende dag. Je kan het uiteindelijke resultaat hier lezen.

Een hypnagogisch beeld dat ik zag toen ik wakker schrok tijdens mijn dagelijkse pendel verwerkte ik in het verhaal ‘Tilt’, dat gepubliceerd werd op Fantasize. Je kan het hier lezen, als je van ietwat beschouwende verhalen houdt. Dit verhaal is ook een bewijs dat 2023 niet volledig braak lag: ik schreef wel degelijk nieuw werk, zij het in korte, intensieve opstoten.

Zo schreef ik enkele verhalen voor wat hopelijk ‘Monsterjager 2 – mijn afschuwelijke familie’ (werktitel) wordt, een artikel over Piet Apol + een eerbetoonverhaal, en nog enkele ongepubliceerde verhalen waar ik nog een thuis voor moet zoeken.

In 2024 verschijnt alvast mijn verhaal Babbelaar in de bundel ‘SF in de Polder’, van EdgeZero. Het verhaal speelt zich af in een verzopen Brussel, waar technologie de babbelaars en talensprekers die het sociale bindweefsel vormen probeert te vervangen.

Verder lopen nog een aantal projecten waar ik hier in de loop van het jaar meer over zal vertellen. Een goede schrijver geeft niet meteen alles prijs 😉